قرائت غریب قائم (ع)
ابو جعفر باقر (ع) فرمودند: چون قائم از آل محمد (ع) برخواست کند، خیمه هایی برپای خواهد کرد تا افرای قرآن را همان گونه که خداوند نازل کرده به مردم بیاموزند، بر برخی که امروز آن راحفظ نموده اند خیلی سخت خواهد بود، به این خاطر که با روشی که به آن عادت نمودند فرق دارد.)
الارشاد ج ۲ ص 683
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب ج ۲ ص 442
__________________
صفار روایت کرد در کتاب بصائر الدرجات: از سالم ابن ابی سلمه، گفت: من شنیدم که یک مردی نزد ابی عبدالله (ع) یه قرائتِ غریبی قرائت کرد که من حروفی را شنیدم که مثل قرائت دیگر مردم نبود، ابی عبدالله (ع) گفت: هه هه، بس کن از این قرائت همانطور بخوان که مردم می خوانند تا اینکه قائم برخواست کند، پس اگر برخواست کرد کتاب خداوند را بر حد (میزان) او می خواند و آن کتابی که علی (ع) نوشت را خارج می کند، و گفت: علی (ع) آن را بر مردم خارج کرد بعد از اینکه آن را نوشت و کامل کرد، به آنان گفت: این کتاب خداست همان طور که خداوند آن را بر محمد (ص) نازل کرد، و همانا آن را بین دو لوح جمع کردم، گفتند: نزد ما کتابی است که قرآن در آن جمع شده به کتاب تو نیازی نداریم، حضرت علی (ع) گفت: و به خدا سوگند آن را بعد از این روز نخواهید دید ابدا، و بر من این بود که شما را از آن آگاه کنم و آن را جمع کردم که آن را بخوانید.)
بصائر الدرجات ص 312
مستدرك الوسائل ج۴ ص 622
بحار الأنوار ج 98 ص 88
__________________
از ابو الحسن (ع): به ایشان عرض کردم: فدایت شوم، ما آیاتی در قرآن می شنویم که آنچنان که نزدمان هست نمی شنویم، و قادر به قرائت آن همچون که از شما بر ما وارد شده نیستیم، آیا گناه کاریم؟ فرمودند: خیر,همان طور که آموخته اید بخوانید، پس آموزگارتان نیز خواهد آمد.)
تفسير نور الثقلين للحويزي ج ۵ ص 72
__________________
حبّه عرنىّ گويد: امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: «گوئى هم اكنون به شيعيانمان در مسجد كوفه می نگرم كه خيمه ها زده اند و قرآن را بدان گونه كه نازل شده است به مردم می آموزند، بدانيد كه قائم ما چون قيام كند آن مسجد را خواهد شكست و قبله آن را راست خواهد كرد.)
الغيبة للنعماني 133
__________________
از علىّ بن عقبة بن خالد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: «گوئى شيعيان علىّ را می بينم كه مثانى (قرآن) در دست ايشان است و مردم را [از نو] تعليم می دهند»
الغيبة للنعماني 133
__________________
از ابي یعقوب گفت: محضر ابی عبدالله (ع) وارد شدم و شخصی از اصحاب ایشان نزد او بود، حضرت (ع) به من فرمود: أی ابی یعقوب قرآن را خواندی؟ گفتم: بله همین قرائتی که بین مردم مشهور است، حضرت (ع) فرمودند: بله راجب این پرسیدم، نه غیراز این، گفتم: فدایت شوم راجب چه همچین می پرسی؟ حضرت (ع) فرمودند: چون موسی علیه السلام قوم خویش را با حدیثی سخن گفت که تصور آن را از ایشان نداشتند، و در مصر بر علیه او خروج و جنگ کردند و أو نیز با آنان جنگید و آنان را کشت، و آن قول خداوند عزوجل است: {ﭘﺲ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻛﺎفرﺷﺪﻧﺪ؛ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺑﺮ ﺿﺪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎﻥ ﻳﺎری ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪﻧﺪ} و همانا اولين قائمي كه از ما اهل بيت برخواست كند با شما با احاديثي سخن ميگويد كه طاقت تحمل آن را نداريد، پس بر عليه او خروج ميكنيد و با او قتال می کنید و با شما جنگ میکند و شما را می کشد و آن آخرین قیام است.)
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب ج ۱ ص 461
__________________
ابو جعفر باقر (ع) فرمودند: چون قائم از آل محمد (ع) برخواست کند، خیمه هایی برپای خواهد کرد تا افرای قرآن را همان گونه که خداوند نازل کرده به مردم بیاموزند، بر برخی که امروز آن راحفظ نموده اند خیلی سخت خواهد بود، به این خاطر که با روشی که به آن عادت نمودند فرق دارد.)
الارشاد ج ۲ ص 683
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب ج ۲ ص 442
__________________
صفار روایت کرد در کتاب بصائر الدرجات: از سالم ابن ابی سلمه، گفت: من شنیدم که یک مردی نزد ابی عبدالله (ع) یه قرائتِ غریبی قرائت کرد که من حروفی را شنیدم که مثل قرائت دیگر مردم نبود، ابی عبدالله (ع) گفت: هه هه، بس کن از این قرائت همانطور بخوان که مردم می خوانند تا اینکه قائم برخواست کند، پس اگر برخواست کرد کتاب خداوند را بر حد (میزان) او می خواند و آن کتابی که علی (ع) نوشت را خارج می کند، و گفت: علی (ع) آن را بر مردم خارج کرد بعد از اینکه آن را نوشت و کامل کرد، به آنان گفت: این کتاب خداست همان طور که خداوند آن را بر محمد (ص) نازل کرد، و همانا آن را بین دو لوح جمع کردم، گفتند: نزد ما کتابی است که قرآن در آن جمع شده به کتاب تو نیازی نداریم، حضرت علی (ع) گفت: و به خدا سوگند آن را بعد از این روز نخواهید دید ابدا، و بر من این بود که شما را از آن آگاه کنم و آن را جمع کردم که آن را بخوانید.)
بصائر الدرجات ص 312
مستدرك الوسائل ج۴ ص 622
بحار الأنوار ج 98 ص 88
__________________
از ابو الحسن (ع): به ایشان عرض کردم: فدایت شوم، ما آیاتی در قرآن می شنویم که آنچنان که نزدمان هست نمی شنویم، و قادر به قرائت آن همچون که از شما بر ما وارد شده نیستیم، آیا گناه کاریم؟ فرمودند: خیر,همان طور که آموخته اید بخوانید، پس آموزگارتان نیز خواهد آمد.)
تفسير نور الثقلين للحويزي ج ۵ ص 72
__________________
حبّه عرنىّ گويد: امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: «گوئى هم اكنون به شيعيانمان در مسجد كوفه می نگرم كه خيمه ها زده اند و قرآن را بدان گونه كه نازل شده است به مردم می آموزند، بدانيد كه قائم ما چون قيام كند آن مسجد را خواهد شكست و قبله آن را راست خواهد كرد.)
الغيبة للنعماني 133
__________________
از علىّ بن عقبة بن خالد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: «گوئى شيعيان علىّ را می بينم كه مثانى (قرآن) در دست ايشان است و مردم را [از نو] تعليم می دهند»
الغيبة للنعماني 133
__________________
از ابي یعقوب گفت: محضر ابی عبدالله (ع) وارد شدم و شخصی از اصحاب ایشان نزد او بود، حضرت (ع) به من فرمود: أی ابی یعقوب قرآن را خواندی؟ گفتم: بله همین قرائتی که بین مردم مشهور است، حضرت (ع) فرمودند: بله راجب این پرسیدم، نه غیراز این، گفتم: فدایت شوم راجب چه همچین می پرسی؟ حضرت (ع) فرمودند: چون موسی علیه السلام قوم خویش را با حدیثی سخن گفت که تصور آن را از ایشان نداشتند، و در مصر بر علیه او خروج و جنگ کردند و أو نیز با آنان جنگید و آنان را کشت، و آن قول خداوند عزوجل است: {ﭘﺲ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻛﺎفرﺷﺪﻧﺪ؛ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺑﺮ ﺿﺪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎﻥ ﻳﺎری ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪﻧﺪ} و همانا اولين قائمي كه از ما اهل بيت برخواست كند با شما با احاديثي سخن ميگويد كه طاقت تحمل آن را نداريد، پس بر عليه او خروج ميكنيد و با او قتال می کنید و با شما جنگ میکند و شما را می کشد و آن آخرین قیام است.)
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب ج ۱ ص 461
__________________